"ตอบคำถามหมอวรงค์"
ผมได้เขียนบทความเกี่ยวกับโครงการรับจำนำข้าวมาหลายฉบับ เพื่อนำเสนอให้สังคมเห็นว่าเป็นโครงการตามแนวนโยบายพื้นฐานแห่งรัฐทางด้านเศรษฐกิจตามรัฐธรรมนูญ ซึ่งถือเป็นนโยบายสาธารณะ (public policy) ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจด้วยการเพิ่มกำลังซื้อให้กับชาวนาที่เป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ การประเมินผลโครงการ (policy evaluation) ต้องพิจารณาผลกระทบ (impact) และ ผลลัพธ์ (outcome) โดยรอบด้าน จะพิจารณาเพียงผลผลิต (output) คือดูเพียงรายรับรายจ่ายของโครงการเพียงด้านเดียวไม่ได้
ผมพบว่าพี่น้องประชาชนมีความเข้าใจอย่างดียิ่ง สามารถแยกแยะระหว่างคำว่านโยบาย (policy) กับการนำนโยบายไปปฏิบัติ (policy implementation) ว่าเป็นคนละเรื่องกันได้อย่างน่าประหลาดใจ
แต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจกลับเป็นคำถามของนายแพทย์วรงค์ เดชกิจวิกรม อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดพิษณุโลก พรรคประชาธิปัตย์ ที่มีพื้นฐานการศึกษาจบถึงแพทย์ศาสตรบัณฑิตได้ตั้งคำถามผมผ่านสื่อมาจำนวน 9 คำถาม ได้แก่ คำถามเกี่ยวกับการทำสัญญาขายข้าว วิธีการชำระเงินค่าข้าว การเบิกข้าวสารออกจากคลังก่อนและหลังการตรวจสอบจากฝ่ายค้าน คุณสมบัติของบริษัทคู่สัญญา และมีข้าวสารเสื่อมคุณภาพและขาดจำนวน นั้น
ผมไม่เห็นมีคำถามที่เกี่ยวกับการโต้แย้งในเรื่องนโยบายเลย
คำถามทั้งหมดเป็นเรื่องการระบายข้าว ซึ่งอยู่ในความรับผิดชอบของคณะอนุกรรมการพิจารณาระบายข้าวสารและเป็นงานด้านปฏิบัติการระดับเจ้าหน้าที่ทั้งสิ้น ผมเลยไม่ทราบจะไปตอบคุณหมอได้อย่างไร
สิ่งที่ผมพอจะแนะนำได้คือให้คุณหมอลองไปหาหนังสือเกี่ยวกับนโยบายสาธารณะมาอ่าน อาจจะทำให้คุณหมอมีความเข้าใจในเรื่องนโยบายมากขึ้น การเรียนรู้ไม่มีคำว่าสายครับ
คุณหมอต้องแยกแยะให้ออกระหว่างคำว่านโยบาย ได้แก่ตัวโครงการรับจำนำข้าวเปลือกของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ หรือโครงการประกันราคาข้าวเปลือกของรัฐบาลอภิสิทธิ์ ซึ่งถือเป็นนโยบายสาธารณะที่มีขึ้นเพื่อช่วยเหลือชาวนา
ส่วนที่มีข้อกล่าวหาว่ามีการทุจริตหลังจากนั้นเราเรียกว่าเป็นขั้นตอนนำนโยบายไปปฏิบัติ
เช่น มีข้อกล่าวหาว่ามีการขึ้นทะเบียนเกษตรกรปลอมเพื่อขอรับเงินในโครงการประกันราคาข้าวเปลือก ก็ไม่ได้แปลว่าเป็นความผิดของนโยบาย (policy failure) หรือเป็นการออกแบบนโยบายมาเพื่อให้เกิดการโกง อย่างที่พรรคพวกคุณหมอพยายามกล่าวหานายกยิ่งลักษณ์
การทุจริตจึงเกิดขึ้นได้กับทุกโครงการ เช่น โครงการอุทยานราชภักดิ์ แต่ไม่ได้หมายความว่าตัวโครงการผิดหรือคิดโครงการมาเพื่อให้เกิดการทุจริต จึงเป็นเรื่องที่จะต้องไปจัดการกับผู้ทุจริตและผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบ ซึ่งผมไม่เคยออกมาปกป้อง
ที่ผมปกป้องคือตัวโครงการรับจำนำข้าวและนายกยิ่งลักษณ์ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเพราะเป็นเพียงผู้กำกับนโยบายเท่านั้นครับ
ส่วนคำถามสุดท้ายที่คุณหมอกล่าวหาว่า โครงการรับจำนำข้าวรอบสุดท้ายขาดสภาพคล่องจ่ายเงินให้ชาวนาไม่ได้จนทำให้ชาวนาต้องฆ่าตัวตายนั้น สาเหตุไม่ได้เกิดจากโครงการขาดสภาพคล่องหรือรัฐบาลไม่สามารถขอกู้เงินมาจ่ายชาวนาได้แต่อย่างใด เนื่องจากหนี้สาธารณะต่อ GDP ของปี 2556 อยู่ที่ 45.71% โดยมี GDP อยู่ที่ 11,922,000 ล้านบาท
แปลว่ารัฐบาลยังสามารถกู้ยืมเงินได้อีกเกือบ 15% ของ GDP หรือกู้ได้เกือบ 1.8 ล้านล้านบาทตามกรอบของกฎหมาย ในขณะที่เงินค้างชาวนามีประมาณ 100,000 ล้านบาท หรือมีหนี้น้อยกว่าขีดความสามารถในการชำระหนี้ถึง 18 เท่า
สาเหตุที่กู้ไม่ได้เพราะมีคนไปล้อมเป่านกหวีดที่สถาบันการเงินเพื่อเป็นเงื่อนไขให้ทหารออกมายึดอำนาจต่างหาก เพียงแต่ผมจำไม่ได้ว่าคุณหมออยู่ในเหตุการณ์ด้วยหรือเปล่าเท่านั้น แต่เป็นคนละกรณีกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ที่ชาวสวนยางภาคใต้ต้องผูกคอตายเนื่องจากราคายางตกต่ำ สาเหตุมาจากรัฐบาลที่พวกเค้าสนับสนุนและคนที่ไปชวนพวกเค้ามาล้มรัฐบาลยิ่งลักษณ์
ไม่มีมาตรการช่วยเหลือหรือ "ทิ้ง" พวกเค้าไปครับ
วัฒนา เมืองสุข
13 มกราคม 2559
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น